Дар ин мусобиқа, ки тайи ду рӯз (11-12 май) идома хоҳад ёфт, варзишгарони навраси Ҷумҳуриҳои Қазоқистон, Қирғизистон ва аз тамоми минтақаҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон ширкат меварзанд.
Дар маросими тантанавии кушодашавии мусобиқаи байналмилалӣ муовини Вазири корҳои дохилӣ генерал-майори милитсия Навҷувонов Абдулло Шанбиевич суханронӣ намуда, ба иштирокчиён барои дарёфти ҷойҳои намоён комёбиҳо таманно кард.
Мавсуф меҳмонони аз кишварҳои ба мо дӯсту ҳамсоя Қазоқистону Қирғизистонро ба сарзамини меҳмоннавози тоҷикон хайрамақдам гуфта, зикр кард, ки варзиш таҳкимбахши дӯстию рафоқат миёни халқҳо ва пеш аз ҳама кафили саломатист.
Қобили қайд аст, ки муҳорибаи гуштини тарзи юнону румӣ таърихи қадима дорад, вале имрӯзҳо ин намуди варзиш миёни варзишгарони ҷавону наврас маҳбубияти зиёд пайдо мекунад. Сол то сол ба ин намуди варзиш хоҳишмандон пайваста, дар мусобиқаҳои сатҳи байналмилаллӣ ва ҷаҳонӣ баромад менамоянд.
Боиси хурсандист, ки ташкилотҳои «Динамо»-и кишварҳои аъзои Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил ба рушди варзиш таваҷҷӯҳи хоса дошта, мусобиқаи имрӯза далели гуфтаҳои болост. Боварӣ аст, варзишгарони наврас дар ин мусобиқа фаъолона иштирок намуда, ҷойҳои намоёнро ишғол намуда, парчамбардори кишвари худ мегарданд.
Дар идомаи чорабинӣ, ба муносибати кушодашавии мусобиқаи мазкур аз номи роҳбарияти Вазорати корҳои дохилӣ мураббиён - намояндагони Қазоқистону Қирғизистон, инчунин собиқадорони соҳаи гуштини тарзи юнону румии ҷумҳурӣ бо тӯҳфаҳои хотиравӣ сарфароз гардонида шуданд.
Айни замон, варзишгарон аз рӯи дараҷаи вазн тақсимбандӣ гардида истода, барои қувваозмоӣ омодагӣ мебинанд.
Доварии мусобиқаро устодони варзидаи сатҳи байналмилалӣ: сардовар Олим Алоназаров, доварон Наврӯз Назаров, Субҳон Абдукаримов, Ҳабиб Абдуллоев, Фаррухруз Раҳмонов, Баҳром Орипов ва дигарон ба зимма доранд.
Аз рафти мусобиқаи байналмилалии варзишӣ аз намуди «Гуштини тарзи юнону румӣ» миёни наврасон иловатан маълумот хоҳем дод.
Х.Солиҳов
Муҳтарам аъзои Маҷлиси миллӣ ва вакилони Маҷлиси намояндагон! Ҳамватанони азиз!Баъди чанд рӯзи дигар соли 2021, ки барои мардуми шарифи Тоҷикистон яке аз солҳои воқеан таърихӣ ва фаромӯшнашаванда – сисолагии истиқлолияту озодии Ватани маҳбубамон мебошад, сипарӣ мешавад ва кишвари азизи мо ба марҳалаи нави рушду тараққиёти худ ворид мегардад.Бо ифтихору қаноатмандӣ иброз медорам, ки даврони соҳибистиқлолӣ барои мардуми сарбаланди мо давраи саъю кӯшишҳои ватандӯстона ва заҳмату талошҳои созанда ба хотири ҳифзи истиқлолияту озодии Тоҷикистон, пешрафти давлат ва ободии Ватан ба ҳисоб меравад.Мову шумо хуб дар ёд дорем, ки даҳ соли аввали истиқлолият барои мардуми Тоҷикистон марҳалаи озмоиши бисёр сахту сангини таърихӣ буд.Аз ин лиҳоз, хотирнишон месозам, ки ин рӯзҳои орому осуда ба мардуми мо ба осонӣ муяссар нашудаанд.Барои расидан ба бузургтарин дастоварди ....>>>