Изҳороти Шӯрои вазирони корҳои дохилии давлатҳои узви Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил ба муносибати 75-солагии Ғалаба дар Ҷанги Бузурги Ватании солҳои 1941-1945

Ҳафтоду панҷ сол пеш Ҷанги Бузурги Ватанӣ ба охир расид – ин озмоиши сахттарин дар таърих буд, ки халқҳои мо якдилона бо ватанпарастии ватандӯстона бархостанд, ки Ватани худро аз душмани маккор ва бераҳм муҳофизат кунанд. Дар майдонҳои набард ва ақибгоҳ, гузаштагони мо ба ҷаҳониён далерӣ, қаҳрамонӣ ва ҷасорат нишон доданд. Дар мубориза бо истилогарони фашистӣ ҳама мушкилот, мусибат, маҳрумият ва душвориҳои вазнини ҳарбиро ба дӯши худ гирифтанд.

Беш аз пеш, вақт моро аз Ғалабаи Бузург ҷудо мекунад, аммо аҳамияти таърихии ин рӯйдод сол аз сол торафт аҳамияти бештар пайдо мекунад. Хотираи ғалабаи моҳи майи 1945 то ҳол мардумони давлатҳои узви ИДМ-ро муттаҳид мекунад. Ин сана бештар аз ид аст. Он барои тамоми наслҳои баъдиҷангӣ, ки тарзи ҳаёти худро бо он муқоиса мекунанд, як нуқтаи маънавӣ мебошад.
Дар ин рӯз, бо як эҳсоси махсуси миннатдорӣ, мо номҳои шахсонеро, ки ҷони худро барои озодӣ ва истиқлолияти Ватан қурбон кардаанд, ба хотир меорем, ки онҳо аз хатти ҷабҳа дур буда, дар ҳадди қуввати зарурӣ ҷабҳаи заруриро таъмин мекарданд.
Дар шикасти душман кормандони мақомоти корҳои дохилӣ нақши назаррас доштанд. Аксари онҳо ихтиёриён дар ҷанг буданд, боқимонда ақибгоҳи Артиши Сурхро мустаҳкам намуда, тамоми фаъолиятҳои худро ба манфиати фронт тобеъ мекарданд. Онҳо кори пуршиддати корхонаҳоро таъмин мекарданд, муҳофизати фабрикаҳо ва нерӯгоҳҳои барқиро назорат мекарданд, дар дастгир кардани ҷосусон ва таъқибкунандагон иштирок мекарданд, бар зидди фироркунандагон, ғоратгарон бераҳмона мубориза мебурданд. Ҳамзамон, кормандони милитсия тартиботи ҷамъиятро ҳифз мекарданд ва ба ҷинояткории афзоянда муқовимат мекарданд.
Ҳамаи онҳо - қаҳрамонони машҳур ва номаълум - саъй карданд, ки сулҳи деринаро барпо намоянд ва наслҳои онҳо ҳеҷ гоҳ даҳшати ҷангро надонанд.
Хотираи ин ҷасорати бесобиқа то абад дар дилҳои мо хоҳад монд!
Ҷашни навбатии Ғалабаи Бузург ба мо хотиррасон мекунад, ки ҷанг набояд такрор ёбад ва ҳама низоъҳо дар ҷаҳони муосир танҳо бо роҳи осоишта ҳал шаванд. Вай инчунин ба мо таълим медиҳад, ки ҳар як таҷовузкор ҳатман ҷазо хоҳад дид.
Мехостем суханони сипосгузориро ба сарбозони Ҷанги Бузурги Ватанӣ ва иштирокчиёни фронти меҳнат изҳор намоем.
Собиқадорони азиз! Шумо ояндаро ҳимоя намуда, ба мо эътимоди умед ба фардоро ҳадя намудаед. Тимсолҳои нек, адолат ва муҳаббат ба Ватан имрӯз моро ба корҳои созанда барои ободии кишварҳоямон илҳом мебахшад.
Миқёси таърихӣ ва аҳамияти шахсияти шумо беохир аст. Мо ҳамеша аз шумо фахр хоҳем кард, аз Шумо, насли ғолибон!
Вориси Ғалабаи Бузург будан – шарафи бузург аст. Мо аз Шумо, кормандони мақомоти корҳои дохилии давлатҳои аъзои ИДМ, эстафетаи сулҳро қабул карда, медонем, ки имрӯз дар шароити таҳдиду хатарҳои рӯзафзун бори масъулияти бехатарии шаҳрвандон бар дӯши мост. Бомуваффақият иҷро намудани ин вазифаи муҳим аз бисёр ҷиҳат ба муттаҳид сохтани саъю кӯшиши дастаҷамъонаи корҳои дохилии (полиси) кишварҳои Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил дар соҳаи мубориза бар зидди ҷинояткории фаромиллӣ вобаста аст ва натиҷаи баланди корҳои муштарак ба манфиатҳои халқҳои кишварҳоямон хоҳад буд.